Zdzisław Beksiński urodził się w Sanoku w 1929 r., a zmarł w Warszawie 2005 r. W czasie II wojny światowej uczył się w sanockiej szkole handlowej. Po ukończeniu klasy o profilu matematyczno-fizycznym rozpoczął naukę w sanockim Liceum. Po zdaniu matury rozpoczął w Krakowie studia na wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Już w czasie studiów ożenił się z Zofią Heleną Stankiewicz w 1951 r. natomiast 7 lat późnej urodził się ich jedyny syn Tomasz.
Od 1959 r. Beksiński zatrudnił się jako plastyk w sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”, tworząc prototypy samochodów. Codziennie pracował po 6 godzin, a resztę czasu poświęcał na działalność twórczą. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków w Warszawie. W 1960 r. otrzymał propozycję stypendium w Nowym Jorku w Muzeum Guggenheima, ale jej nie przyjął. Artysta udzielał się charytatywnie m.in. na rzecz Towarzystwa Św. Brata Alberta.
W 1977 r. Zdzisław Beksiński przeprowadził się do Warszawy, chociaż z Sanokiem pozostał związany na zawsze. Zamieszkał na Służewie wraz z żoną oraz matką i teściową. 24 grudnia 1999 r. syn Tomasz popełnił samobójstwo. Rok wcześniej żonę artysty dotknęła ciężka choroba, w wyniku której zmarła. Do ciągu tych smutnych wydarzeń trzeba jeszcze dodać śmierć matki i teściowej. Przez te wszystkie sytuacje i w nawiązaniu do twórczości Beksińskiego niektórzy uznawali jego rodzinę za przeklętą. Życie artysty również miało nieszczęśliwy finał, ponieważ został zamordowany w swoim domu. Sprawcą okazał się 19-latek, który wraz ze swoją rodziną pomagał Beksińskiemu, m.in. poprzez drobne naprawy i sprzątanie. Nieudzielenie mu przez artystę pożyczki miało popchnąć chłopaka do tej strasznej zbrodni.
Więcej informacji: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zdzis%C5%82aw_Beksi%C5%84sk